در روزگاری که همه ما با آن درگیر هستیم، همگی نیاز به تنوع ها و شادمانی های کوچک و بزرگی داریم که می تواند گاهی آغازگر یک تحول عظیم در زندگی هر یک از ما باشد و خداوند باری تعالی طبق همین قاعده روزها و ماه های سال را شبیه و پشت سر هم قرار نداده است. بلکه مناسبت های شادی و غم در تقویم حاضرند که این روزمرگی را به یک پازل زیبا تبدیل کرده است.

قطعا سه ماه پرخیر و برکت رجب و شعبان و رمضان از گل های سرسبد ایام سال هستند که هر صاحب دلی را شیفته خود کرده و به طعم متفاوت عبادت دراین ایام را با بقیه سال اقرار می کند. ماه هایی که دل ها را برای رسیدن به قرب خداوندی و کسب رضایت حق تعالی، شاد و مسرور می کند.

عید بزرگ مبعث که بین تمام مسلمانان جهان مشترک است از مهم ترین این اعیاد بابرکت است. درباب این یوم الله آمده «بالتجلی الاعظم فی هذه اللیله من الشهر المعظم» (بلدالامین/ص183) (به‌ حق بزرگترین‌ تجلی‌ که‌ از مقام‌ عزّ تو در این‌ شب‌ از ماه بزرگ‌ داشته‌ شده،‌ صورت‌ گرفت‌) به عبارتی تجلی اعظم الهی در آن شب بر عالم ما واقع شده و این عید مبارک که یک امر واقعی است نه اینکه فقط یک بار رخ داده باشد، هر سال تکرار می شود که ماهر سال تنها یادبود آن راجشن می گیریم واین یکی از مهم ترین تفاوت های اعیادالهی با تولدها وشادی‌های زمینی است.

دیدگاهی که شاید موجب شده تا بزرگ برنامه ریز هستی برای بندگان خود برنامه هایی را دراین ایام مبارک قرارداده تا بهترین بهره ها وتوشه هاچیده شود.

اما یک نکته که در باب مبعث جای تامل بسیار دارد، این است که وقتی به اعمال و آداب شب بیست وهفتم رجب و روز هفده ربیع الاول -مصادف با ولادت بابرکت ترین مولود هستی، پیامبراعظم (صلی الله علیه و آله) - مراجعه می کنیم با زیارت حضرت علی(علیه السلام) مواجه می شویم. یعنی نام رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با جانشین او، حیدر کرار مصادف و همراه همیشگی است.

شاید یک نکته‌اش این باشد که مولا امیرالمؤمنین(علیه السلام) راه رسیدن به پیغمبر(صلی الله علیه و آله) است. این فرمایش نورانی رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله):«أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا» (وسایل‌الشیعه/ج27/ص34) که شیعه و سنی متواتراً نقل کرده اند را می توان در همین رابطه بیان داشت که عبارت است از اینکه آنچه نیاز یک جامعه و انسان و بشریت می باشد، در شهر موجود است. وقتی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید که من شهر علم هستم، یعنی همه چیز در آن شهرعلم وجود دارد؛ ولی ادامه راه ورود به آن شهر را مولا، امیرالمؤمنین، علی(علیه السلام) ذکر می کند.

صاحب مفاتیح از ابن بطوطه و علمای اهل سنت نقل می کند که در شب مبعث افرادی که بیمار دارند به نیت شفای عزیزانشان به حرم مطهر علوی می آیند و تا صبح بیتوته و ساکن می شوند و اگر عده کمی شفا نگرفتند تا سال آینده با اعتقاد کامل در همان مکان می مانند و امیرالمومنین(علیه السلام) را واسطه شفا یافتن خود قرار می دهند. یعنی درست است که مبعث و به رسالت رسیدن حضرت محمدمصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) است اما شخصیت امیرمومنان (علیه السلام) آنقدر برای وجود نازنین پیامبر رحمت ارزش دارد که حضرت علی (علیه السلام) تکیه گاهی برای شفا یافتن و کسب نگاه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) می باشد.

وآخرین نکته این است که در روز مبعث و اعلام وظیفه رسالت برای حضرت محمد امین (صلی الله علیه و آله و سلم) از سوی خدا، روزه وارد شده است.روزه که نماد ترک دنیا و دوری از لذات ظاهری دنیا است تا شایدبندگان بتوانند بهتر به عبادت و تفکر در این روز بپردازند واز تک تک لحظات این بهترین روز، برترین ها را نصیب شوند.

امیداست این روز بهترین تحولات رابرای همه مسلمین مخصوصاً شیعیان مظلوم یمن و عراق به ارمغان آورد و دل همه مسلمانان بالاخص فلسطین و سوریه شاد شود.

http://www.hozehkh.com/DefaultOld.aspx?entryID=11809